Het boek Vlieg Vrij van Iris Schlagwein lag vlak voor het weekend op de deurmat. Wat me meteen opviel was de achterflap, waarop de tekst schuin en op zijn kop geschreven was. Leuk, iemand die de dingen net even anders als anders doet. Ik werd meteen nieuwsgierig naar haar verhaal. Op een regenachtige zondagmiddag heb ik het boek in één ruk uitgelezen. Daarna moest ik het even laten bezinken.
Op zoek naar jezelf
Het boek greep me. Na het lezen kon ik er niet meteen woorden aan geven, maar na een nachtje slapen wel. Iris is in haar boek heel open over zichzelf en ze durft zich kwetsbaar op te stellen. Ze neemt je als lezer mee in haar leven en ze deelt hoe haar vader overleed toen zij nog vrij jong was en welk effect dit op haar had. Je voelt letterlijk de worsteling die ze heeft gehad, maar ook de enorme wil om zichzelf en haar patronen te onderzoeken. In dit boek deelt ze haar ervaringen over hoe zij op zoek gaat naar wie ze is. Als lezer word je uitgenodigd om hetzelfde te doen.
Je bewust zijn van je gevoelens
Zo doet Iris aan het begin van het boek de oproep om je bewust te zijn van wat je voelt als je het boek leest en welke woorden je raken. Ook benoemt ze dat dit boek niet zomaar op je pad is gekomen. Dat triggert me. Persoonlijke en spirituele ontwikkeling is iets wat ik belangrijk vind en waar ik de afgelopen jaren veel tijd en aandacht aan heb besteed. Ik ben dus nieuwsgierig wat dit boek mij gaat brengen.
Levensbepalende gebeurtenissen
Het boek bestaat uit drie delen. In deel één onderzoekt Iris waar haar pijn vandaan komt en neemt ze je als lezer mee in een aantal bepalende gebeurtenissen in haar leven: het overlijden van haar vader, vriendschappen en haar relatie. Mijn leven is heel anders dan dat van Iris, toch voel ik herkenning. Als het gaat over dingen die ik niet fijn vind in vriendschappen of werk, vind ik het soms best lastig om dat echt te voelen en daar niet over te oordelen. Ook als het gaat over grenzen aangeven slaat ze de spijker op zijn kop. Het is waarschijnlijk minder moeilijk om je uit te spreken dan over je grenzen heen te laten gaan.
Zelfonderzoek
In deel twee van het boek gaat Iris op zoek naar vragen als: Wat ben ik? Mag ik er wel zijn? Grote levensvragen waar veel young professionals mee worstelen en die je niet één-twee-drie beantwoord hebt. Ze onderzoekt hiermee hoe ze met haar pijn omgaat en of er alternatieven zijn. Ik geniet van haar ervaringen tijdens de stilteretraite in Thailand en de innerlijke reis die ze maakt tijdens een Ayahuascasessie. Bijzonder om te lezen hoe dit voor haar was, hoe beeldend ze het beschrijft en wat haar dat heeft gebracht. Het roept bij mij ook het gevoel op: is dit waarom dit boek op mijn pad is gekomen? Ik heb al eerder een stilteweekend meegemaakt en dat vond ik een mooie ervaring. Misschien is het weer tijd om daar een vervolg aan te geven? Daarnaast merk ik dat ik de afgelopen periode op verschillende manieren ook geïnteresseerd raak in Ayahuasca en wat dat voor je persoonlijke ontwikkeling en groei kan betekenen.
Jouw overlevingsstrategie
Iris legt in haar boek aan de hand van haar leven goed bloot dat iedereen als kind een overlevingsstrategie heeft. Wat die overlevingsstrategie is, wisselt per persoon. Maar die zit vaak zo diep verankerd in je, waardoor het lastig is om die los te laten. Herkenbaar. Ik heb ook een overlevingsstrategie en die heeft lang goed voor me gewerkt, maar is al een tijdje niet meer passend bij hoe ik nu in het leven sta. Ik vind het mooi hoe eerlijk Iris hierover is naar zichzelf en daardoor keuzes maakt die zij nodig heeft. Ze voelt wat ze moet doen.
Dit is voor mij weer even een wake up call. Dichtbij mijn gevoel blijven vind ik best een uitdaging. Ik geef hier steeds meer ruimte aan en dat voelt heel goed. Dit boek bevestigt voor mij dat die weg de juiste is. En dat het daardoor niet belangrijk is wat anderen dan van je keuzes vinden. Je blijft dichtbij jezelf en wat bij jou past; dat is het belangrijkste.
Met pijn omgaan
Wat ik als lezer uit dit deel van het boek haal, is dat omgaan met pijn, in welke vorm dan ook, echt in jezelf zit. Zodra je stopt met vechten, vluchten, negeren of een andere vorm van weerstand tegen de pijn, ben je in staat om het echt te doorvoelen en je eraan over te geven. Dan kan je accepteren dat het leven niet altijd leuk en mooi is en dat pijn er soms bij hoort waardoor de pijn eerder verdwijnt. Ook het zoeken van oplossingen of bevestiging buiten jezelf helpt niet. Je bent zelf de oplossing. Dit is voor mij een mooie bevestiging van iets wat eerder in mijn leven aan bod kwam tijdens een coachingstraject.
Levenslessen toepassen in het dagelijks leven
In deel drie van het boek deelt Iris hoe ze haar inzichten integreert in haar dagelijks leven en hoe dat met vallen en opstaan is gelukt. Ze heeft haar aangeleerde identiteit losgelaten en geeft zich over aan dat wat er komt. Dat geeft haar innerlijke vrijheid. Iris deelt een aantal levenslessen. De woorden die er voor mij uit sprongen deel ik graag met je:
- Heb vertrouwen, je zult zien dat precies die mensen, boeken en films op je pad komen die jou raken.
- Als de vragen uit dit boek je aanspreken, is het een tip om je te verbinden met mensen die het ook leuk vinden om over dit soort grote levensvragen te filosoferen. Verzamel mensen om je heen met wie je veilig kunt ontdekken wat voor jou waar is.
- Dat anderen je kunnen afwijzen en gaan afwijzen is de reden dat het zo eng is om je waarheid te spreken. Je vrienden en familie zijn bepaald gedrag van je gewend. En als je daar niet meer aan voldoet, voelt het onveilig voor ze om bij je in de buurt te zijn. Ze weten niet meer wat ze van je kunnen verwachten en moeten je steeds opnieuw peilen.
- Schakel over van doen naar zijn. Het krampachtige streven naar een gebeurtenis in de toekomst valt weg, omdat je nu al het gevoel van genoeg ervaart.
- Ik heb de verantwoordelijkheid genomen voor zowel mijn gedachten, als mijn woorden, als mijn daden. Als ik keuzes wil maken leg ik verantwoording af aan mezelf en check ik of ze kloppen met mijn waarheid. Dat levert op twee manieren vrijheid op. Ten eerste ben je niet meer afhankelijk van goedkeuring van een ander. De tweede manier waarop verantwoordelijkheid nemen voor jezelf vrijheid oplevert, is dat je niet meer bang hoeft te zijn voor kritiek. Misschien zal iemand je aanvallen op je keuze, maar omdat je die zo weloverwogen hebt gemaakt, vóél jij je niet aangevallen.
Zo ervaar jij echte vrijheid – Vlieg Vrij
Dit laatste is voor mij de kern van het boek en wat me het meeste heeft geraakt. Vrijheid ervaren doordat je doet wat voor jou belangrijk is. Dichtbij jezelf blijven, zonder een aangeleerde identiteit aan te nemen, zonder je af te vragen wat anderen ervan vinden. Geen bewuste of onbewuste goedkeuring meer vragen aan anderen voor de dingen die je doet of wilt gaan doen. Jij beslist over je leven en weet en voelt wat voor jou goed is. Dat is vrijheid.
Dankjewel Iris, dat je jouw bijzondere verhaal en al jouw lessen deelt in je boek. Ontzettend inspirerend voor iedereen die persoonlijke en spirituele ontwikkeling interessant vindt of er actief mee aan de slag wilt gaan. Jouw verhaal en de vragen die je stelt zetten aan tot denken. Elke lezer haalt er de lessen uit die voor hem of haar belangrijk zijn.
